ศิลปะการแทงหยวกของเพชรบุรี

ศิลปะการแทงหยวกของเพชรบุรี

กันยา อื้อประเสริฐ, เกษร แสนสุวรรณ์

ศิลปะการแทงหยวกของเพชรบุรีเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่คนสมัยโบราณได้นําเอาหยวกกล้วย ซึ่งเป็นวัสดุที่มีอยู่ในท้องถิ่นมาใช้ประโยชน์สำหรับตกแต่งในงานมงคลและงานอวมงคลต่างๆ โดยสามารถรังสรรคให้เกิดเป็นผลงานศิลปะที่งดงามได้ แม้ว่าผลงานที่สร้างจากหยวกไม่คงทนถาวรและไม่ปรากฏหลักฐานเป็นมรดกตกทอดสืบต่อมา แต่การแทงหยวกก็มีผลในด้านจิตใจอยู่ไม่น้อยในสมัยอดีต การแทงหยวกเป็นงานที่คนในท้องถิ่นได้มาร่วมแรงร่วมใจทําด้วยแรงศรัทธาต่อผู้ที่เป็นเจ้าของงาน หรือเป็นการระลึกถึงบุญคุณของผู้วายชนม์ ซึ่งส่วนมากเป็นพระภิกษุที่คนให้ความเคารพนับถือ ดังนั้นผู้ที่มาแทงหยวกจึงทํากันสุดฝีมือ มีการประกวดประขันกันในเชิงฝีมืออย่างเต็มที่ ผู้ที่ทำก็มีความสุขในการทํา ผู้ที่ได้มาชมก็ประทับใจกับฝีมือที่ประณีตงดงาม
          ปัจจุบัน เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป ความนิยมในศิลปะประเภทนี้น้อยลง เนื่องจากข้อจำกัดหลายประการ ศิลปะการแทงหยวกอาจสูญสลายไปหากไม่มีการสืบทอดและเผยแพร่ความรู้ใหแก่อนุชนคนรุ่นหลัง ศนย์ขอมูลภาคตะวันตกจึงได้พยายามศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูล เพื่อเก็บบันทึกไว้เป็นหลักฐานเพื่อการศึกษาสืบต่อไป

แทงหยวก

ทัศนศิลป์

ภูมิปัญญาท้องถิ่น

เพชรบุรี

ศูนย์ข้อมูลภาคตะวันตก หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ สำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยศิลปากร

เอกสารฉบับเต็ม (E-book)
http://www.snc.lib.su.ac.th/libmedia/e-book/yuak.pdf

2549

text

application/pdf
57 หน้า; ภาพประกอบ

tha

สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี เป็นหน่วยงานทางการศึกษาไม่แสวงหาผลกำไร - ใช้สำหรับการศึกษา ค้นคว้า วิจัยเท่านั้น