Title
แนวความคิดสัจนิยมกับการเปลี่ยนแปลงในงานปูนปั้นสกุลช่างเพชรบุรี
Realism Movement in Stucco of Phetchaburi School
Creator
ดวงกมล บุญแก้วสุข
Description
ผลลัพธ์จากการศึกษาพบว่า 1. กระแสการแสดงผลสัจจะนิยมหรือการสร้างสมรภูมิที่แสดงถึงเนื้อหาหรือการแสดงภาพแบบสำหรับเกมสนุกๆ ขึ้นและพัฒนาการในงานรื่นเริงเมืองเพชรบุรี หินอ่อนสีน้ำตาล พ.ศ. 2460 มาถึงสิ่งที่เหลือในปัจจุบัน 2. การสอดแทรกเนื้อหาแนวใหม่ เหลือจากอาคารที่เป็นวัตถุในเวลาต่อมา หลังจากนี้ ชาวบ้านและปริศนาธรรมขอเรียกร้องให้ระลึกถึงอนุสรณ์สกุลช่างเพชรบุรี ราว พ.ศ. 2460-2500 และนี่คือสิ่งที่ต้องแสดงเนื้อหาเมื่อเปรียบเทียบเชิงปัจเจกบุคคลเฉพาะของช่างทองถอดความ เอมโอษฐ์ ต่อจากนี้จะลองดูเพื่อเข้าสู่ช่างในเครือข่ายที่เคยฝึกและก่อนหน้านี้ช่างทองหลุด เอมโอษฐ์ 3. การปั้นมาแล้วให้ มีประวัติความเป็นมาที่ไม่สูงหรือลอยตัวจากระนาบพื้นผนังอาคาร ซึ่งก่อนหน้านี้จะเป็นงานปูนปั้นและงานสลักไม้ประดับหน้าบันอาคารแน่นอนว่า พ.ศ. ปูนปั้นเพชรบุรีที่แสดงถึงเรื่องราวร่วมสมัยและผู้คนเป็นที่นิยมปฏิบัติในหมู่ทองรุ่ง เอมโอษฐ และเครือข่ายของเขา อีกประการหนึ่งคือเอกลักษณ์ของรูปแบบและการออกแบบที่สร้างสรรค์งานประติมากรรมนูนสูงบนพื้นผิว สไตล์นี้เป็นที่นิยมใช้กันทั่วไปทั้งทองรุ่งและช่างฝีมือกลุ่มเล็กๆ อื่นๆ ข้อสังเกตนี้นำไปสู่คำถามของการศึกษาวิจัยว่ารูปแบบเดิมของโรงเรียนเพชรบุรีโดยเฉพาะแนวสัจนิยมนั้นมีผลกระทบต่อการพัฒนาโรงเรียนเพชรบุรีหรือไม่และรูปแบบดังกล่าวมีในโรงเรียนเพชรบุรีตอนต้นหรือไม่ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบศิลปะในโรงเรียนเพชรบุรีตอนต้นและอิทธิพลที่มีต่อโรงเรียนเพชรบุรีในปัจจุบัน ผลการศึกษาวิจัยพบประเด็นสำคัญ 3 ประเด็นดังนี้ อันดับแรก, การสร้างสรรค์งานศิลปะที่แสดงเรื่องราวหรือแนวคิดแบบสัจนิยมได้ฝังแน่นอยู่ในโรงเรียนเพชรบุรีตอนต้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ขบวนการสัจนิยมมีอิทธิพลต่อประติมากรรมเพชรบุรีตั้งแต่ พ.ศ. 2460 จนถึงปัจจุบัน ประการที่ 2 การแสดงเรื่องราว ได้แก่ ผู้คน สิ่งของ อาคารสถานที่ร่วมสมัย วิถีชีวิตชาว ท้องถิ่น และปริศนา เป็นลักษณะเฉพาะของศิลปะเพชรบุรีโดยเฉพาะทัศนศิลป์ในช่วง พ.ศ. 2460 -2500 พ.ศ. นี่คือเวทีสำหรับช่างทองเรืองเอมโอษฐ์และลูกศิษย์ของเขาในการแสดงความคิดเห็นส่วนบุคคลเกี่ยวกับเหตุการณ์ร่วมสมัยและผู้คนในปูนปั้น และสุดท้าย การสร้างภาพนูนสูงและประติมากรรมที่โผล่พ้นผิวผนังซึ่งเป็นงานปูนปั้นของโรงเรียนเพชรบุรีที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดเคยพบแล้วในงานปูนปั้นและงานแกะสลักไม้บนจั่วอาคารในจังหวัดเพชรบุรี ระหว่าง พ.ศ. 2460-2510 ประเพณีปฏิบัติที่สอดคล้องกับโรงเรียนเพชรบุรีในปัจจุบันพัฒนามาจากแนวคิดศิลปะแบบสัจนิยม)
Subject
สัจนิยม
อสมมาต
งานปูนปั้นสกุลช่างเพชรบุรี
Coverage
เพชรบุรี
Source
ดวงกมล บุญแก้วสุข. (2557). แนวความคิดสัจนิยมกับการเปลี่ยนแปลงในงานปูนปั้นสกุลช่างเพชรบุรี. วิชาการ Veridian E-Journal, ปีที 7 ฉบับที่ 3 หน้า 372-387.
Publisher
มหาวิทยาลัยศิลปากร
Date
2557
Type
text
Format
application/pdf.
Language
tha
Rights
สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี เป็นหน่วยงานทางการศึกษาไม่แสวงหาผลกำไร - ใช้สำหรับการศึกษา ค้นคว้า วิจัยเท่านั้น