...เมื่อวานนี้ ข้าพเจ้าได้กล่าวกับที่ประชุมนี้ถึงความหมายของคำว่าบัณฑิต ว่ามีความหมายสำคัญเป็นสองนัย. นัยหนึ่ง หมายความว่าเป็นผู้ได้รับการศึกษามาอย่างดีและสมบูรณ์ เช่น บัณฑิตครู ก็ต้องมีความรู้ความสามารถครบถ้วนทั้งในศิลปะและวิทยาการสำหรับครูทุกสิ่ง.อีกนัยหนึ่ง หมายถึงผู้มีปัญญาสามารถเล็งเห็นและจำแนกความดี ความชั่ว ความเสื่อมความเจริญ ได้โดยถูกต้อง และสามารถพาตนพ้นจากความชั่วความเสื่อมมาสู่ความดี ความเจริญได้.วันนี้ จะพูดกับท่านทั้งหลายถึงการให้การศึกษา ว่าเป็นการให้อย่างสำคัญที่สุด เพราะการให้การศึกษาในโรงเรียนนั้น แท้จริงคือการหล่อหลอม จัดวางรูปแบบให้แก่เยาวชนโดยเบ็ดเสร็จ ทั้งในทางความรู้ความสามารถ ทั้งในความคิดจิตวิญญาณ ทั้งในทางพฤติกรรมทุกอย่าง. ถ้าผู้มีอำนาจหน้าที่จัดการศึกษามีความรู้ ความสามารถสูง มีสติปัญญามีวิจารณญาณอันถูกต้องเฉียบแหลม ก็จะหล่อหลอมเยาวชนของเราให้เป็นคนดี คนฉลาดคนที่มีประโยชน์ได้ ไม่เช่นนั้น ก็จะหล่อหลอมขึ้นมาได้แต่คนที่ไม่มีค่า อันจะเป็นเหตุทำให้บ้านเมืองต้องเสื่อมทรามลง. เพราะฉะนั้น ผู้มีหน้าที่จัดการศึกษาทุกระดับทุกหน้าที่ จึงต้องมีความรับผิดชอบอย่างยิ่งต่อชาติบ้านเมือง ที่จะให้การศึกษาที่พึงประสงค์แก่เยาวชนอย่างเหมาะสมและครบถ้วน เพื่อให้เขาเติบโตขึ้นเป็นบุคคลที่มีค่า และมีปัจจัยสำหรับสร้างสรรค์ความสุขความเจริญมั่นคงให้แก่ตนเองและสังคมอย่างเพียงพอครบครันทุกส่วน คือส่วนวิชาความรู้ ส่วนความคิดวินิจฉัย ส่วนจิตใจและความประพฤติ ส่วนความทน และความสามารถในการนำความรู้ความคิดมาปฏิบัติงานให้เป็นผล. บัณฑิตแต่จะต้องรับหนำาที่จัดและให้การศึกษาต่อไป ควรได้ทราบตระหนัก และพยายามทำตัวทำงานด้วยความคิดความเห็นที่ถูก ที่ครง ด้วยความอดทน แน่วแน่ และบริสุทธิ์ใจ ให้จนบรรดเป้าหมายอันแท้จริงของการให้การศึกษา....